ความเจริญของวัฒนธรรม

วัฒนธรรมเป็นลักษณะประจำชาติ บุคคลใดที่ไม่มีวัฒนธรรมก็เหมือนหนึ่งสัตว์ที่ดำเนิอนชีวิตไปตามความเป็นไปของธรรมชาติ ฉะนั้นจึงจะเป็นต้องทราบปัจจัยที่จะทำให้วัฒนธรรมเจริญ ซึ่งมีดังต่อไปนี้

1. การเรียนรู้วัฒนธรรมในอดีต 

อันจะทำให้เราเข้าใจความคิดอ่านในส่วนรวมของคนแต่ก่อนไก้ การเรียนรู้วัฒนธรรมนั้นได้จากการอบรมสั่งสอนหรือจากสภาพแวดล้อมก็ได้

2. การสั่งสมไว้ 

เมื่อมนุษย์เกิดมาในสังคมใดก็ต้องได้รับวัฒนธรรมของสังคมนั้น คือเกิดการเรียนรุ้ และเมื่อเกิดการเรียนรู้ก็จำเป็นต้องสั่งสมไว้ คือ การรักษารูปแบบเดิมไว้นั่นเอง

3. การรู้จักปรับปรุง 

วัฒนธรรมต่างๆ ที่เป็นของเก่า ใช่ว่าจะดีเสมอไปหรือเลวไปเสียหมด และก็ย่อมอยู่ในเงื่อนไขของเวลาคือต้องทรุดโทรมไป เราจะต้องรู้จักปรับปรุงให้เหมาะสมกับสังคมปัจจุบัน แต่การปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมจะต้องเป็นไปในลักษณะไม่ทิ้งร่องรอยบุคลิกลักษณะในส่วนรวม มิฉะนั้นความสำคัญอันเป็นสัญลักษณ์ของตนและส่วนรวมก็จะเคลื่อนที่ไปมาก จนในที่สุดจะไม่มีสิ่งใดที่เป็นของตัวเราอันแท้จริงเหลืออยู่ เหตุนี้ชนชาติต่างๆ ซึ่งรักษาบุคลิดลักษณะประจำชาติขิงตนสืบต่อกันมาได้นานจนทุกวันนี้ ไม่ได้สิ้นชื่อ หรือสิ้นชาติไป ก็เพราะเป็นผู้รักษาหวงแหนชาติของตนและวัฒนธรรมของตนว่ามีค่ากว่าสิ่งอื่น

4. การรู้จักเผยแพร่หรือถ่ายทอด

ซึ่งเป็นการรักษาหรือผดุงวัฒนธรรมนั้นๆ ให้สืบเนื่องไม่ขาดตอนจากคนรุ่นหนึ่งไปสู่อีกรุ่นหนึ่ง คือรู้จักหน้าที่รับผิดชอบต่ออดีตและหน้าที่รับผิดชอบต่ออนาคต ซึ่งยังผลให้วัฒนธรรมนั้นเจริญงอกงาม


เอกสารอ้างอิง
ประจักษ์ ประภาพิทยากร และคณะ. ภาษากับวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 9. นนทบุรี: ไทยรุ่มเกล้า. มปท. (เอกสารอัดสำเนา)